درس اول رویا

ما رویا را می سازیم یا رویا ما را می سازد؟

به اولین درس از درسهای موفقیت خوش آمدید. در این درس به رویا می پردازیم و به سوالات زیر پاسخ می دهیم:

چگونه رویا داشتن ما را زنده نگه میدارد؟ 

آیا رویاها تنها وقتی به آنها دست پیدا کنیم ارزش دارند؟

آیا رویاهای ما فقط در زندگی خودمان نقش آفرین هستند؟ 

فایل صوتی را در اینجا می توانید بشنوید:

متن فایل صوتی

سالها به این فکر میکردم که رویاها چه اهمیتی دارند؟ آیا رویاها به خودی خود ارزشمند هستند یا تنها وقتی که ما به آنها دست می یابیم ارزش دارند.

به زندگی خودم و اطرافیانم نگاه میکردم و اینکه چقدر رویاهای ما با هم متفاوته.

گاهی اوقات رویاهای ما برای دیگران ناملموس و حتی مضحک و خیلی اوقات هم رویاهای دیگران برای ما غیر قابل درکه.

اما با وجود همه این تفاوتها یک نقطه مشترک بین همه ما وجود داره و اون اینه که همه ی ما رویا داریم.

بعضی از ما با انگیزه و اشیاق رویاهای خودمون رو دنبال میکنیم اما برخی دیگه ممکنه حتی جرات نکنند در مورد رویاهای خودشون با دیگران صحبت کنند و برخی دیگه هم به قدری از رویاهای خودشون فاصله گرفته و اونها رو سرکوب کردند که شاید حتی به یاد نیارند.

در این فایل میخواهیم در مورد رویا صحبت کنیم. در مورد اینکه رویاها چه اهمیتی دارند و چه تغیییراتی در ما ایجاد میکنند. از یک داستان شروع میکنم. یک داستان واقعی

رویای روانشناس گرفتار شده در اسارت نازی ها

روانشناسی بود به نام ویکتور فرانکل که در دوران جنگ جهانی دوم اسیر نازی ها بود. او در شرایط سختی بود که هر لحظه خودش یا یکی از اطرافیانش ممکن بود اسیر کوره های آدم سوزی بشند یا در اتاقهای گاز جانشون رو از دست بدن. حتی در شرایطی که زنده می موندند شرایط سختی رو تجربه میکردند. مجبور بودند در اردوگاههای کار اجباری کار کنند و تحقیر و توهین ماموران را تحمل کنند.

در آن شرایط سخت ناگهان رویایی در ذهن ویکتور فرانکل زنده شد. خودش رو تصور کرد که در حال تدریس در دانشگاهه و داره در مورد درسهایی که از اسارتش گرفته سخنرانی میکنه.

این رویا برای فرانکل تبدیل به یک انگیزه شد و او تصمیم گرفت که در مورد وضعیت روحی، روانی و احساسی زندانیان تحقیق انجام بده و به این بررسی بپردازه که چه چیزی میتونه اونها رو زنده نگه دارد. این رویا به قدری در ذهن فرانکل برجسته و روشن بود که باعث شد در شرایطی که کارهای سخت میکرد مرتب خودش رو در حین سخنرانی تصور کنه.

این رویا فرانکل رو زنده نگه داشت. فرانکل زنده موند و به رویای خودش رسید. نظریه معنادرمانی رو مطرح کرد و کتاب معروف انسان در جستجوی معنا رو نوشت. نتیجه ی تحقیق او بر روی ۲۸ نفر زندانی که برخی توانستند زنده بمانند و برخی نه، این نتیجه رو نشون داد که

 آنهایی که زنده ماندند سالم ترین و باهوشترین فرد نبودند بلکه کسانی بودند که شوق و رویای زیستن داشتند، کسانی که هدفشان زنده ماندن بوده است.

یک رویای با معنا میتواند توانایی فوق العاده ای به یک فرد برای غلبه بر هر مشکلی بدهد.

رویا به ما انگیزه و شوق زیستن میده. کسانی که رویا ندارند قبل از اینکه بمیرند در حقیقت مرده اند.

اما سوال اینجاست: آیا رویاها تنها وقتی به آنها دست پیدا کنیم ارزش دارند؟

مثبت ترین دستاورد رویای سفر به ماه 

در سال ۱۹۶۰ جان اف کندی رئیس جمهور امریکای هدف پیاده کردن انسان در کره ی ماه را مطرح کرد. او به دانشمندان و مهندسین گفت که این هدف را نه به خاطر اینکه ساده است بلکه به خاطر اینکه سخته انتخاب کرده و همه موظفند که برای رسیدن به این رویا تلاش کنند. تمام دانشمندان متفق القول هستند که

مثبت ترین چیزی که به عنوان نتیجه گیری از مسابقه ی فضایی آمریکایی ها بدست آمد نه پیشرفت های مهندسی، نه طراحی راکت، و حتی اکتشافات  جغرافیای ماه  بلکه کشف در مان آبله بود که در نتیجه تحقیق پیرامون حفظ سلامتی و ایمنی فضانوردان بدست آمد.

بنابراین:

تنظیم رویا تنها بدست آوردن چیزی که میخواهید نیست بلکه تبدیل شدن به چیزی که ممکن است باشید است.

زمانی در یک گروه کوهنوردی شرکت کرده بودم و مدیر این گروه به اعضا عکسی هدیه میداد که پشت آن این جمله را نوشته بود:

و داستان از آنجا آغاز میشود که در جستجوی چیزی چیز دیگری بیابی …

خیلی از ما در راه رسیدن به رویاها به چیزهایی دست پیدا میکنیم که به مراتب ارزشمندتر از خود رویا هستند

وقتی ما با یک رویای با ارزش زندگی میکنیم رویا نیز بر روی ما کار میکند

زمانی که بر ترسها و ضعفهای خودمون غلبه میکنیم و بعد شجاعت، شادی و اعتماد به نفس رو تجربه میکنیم. زمانهایی که احساس ضعف میکنیم و به قدرت لایتناهی متوسل میشویم و از درگاه او طلب یاری میکنیم. زمانی که در این مسیر معرفتمان را نسبت به خود جهان هستی و خدا بیشتر میکنیم. زمانهایی که تغییراتی در خود و شخصیتمان ایجاد میکنیم، مهارتهایی که کسب میکنیم و توانمندی هایی که بدست می آوریم. در همه ی این زمانها به رشد و تعالی دست پیدا میکنیم که به واسطه ی رویا داشتن در زنگی ما ایجاد شده است.

مهم نیست اگر رویای من فتح قله اورست باشه یا قبولی در رشته ی مورد علاقه ام در دانشگاه، کسب مدال المپیک، ترفیع گرفتن در سازمان، کسب رتبه اول دانشگاه، گرفتن مدرک تافل، زدن بهترین  رستوران زنجیره ای در کشور، تبدیل شدن به بزگترین صادر کننده کشور، کارافرین برتر ،پژوهشگر برتر، داشتن کسب و کار مستقل و یا هر رویای دیگه ای فه فی نفسه سالم هستند. بلکه مهم این است که وقتی در تلاشم تا از راه سالم به این هدفها دست یابم، رشد میکنم. مهم اینه که

وقتی برای رسیدن به یک رویا تلاش میکنیم تبدیل به همان کسی میشویم که حضرت امیرالمونین فرمودند: کسی که امروزش مثل دیروزش نیست و بهتر است. 

اجازه بدید به این سوال بپردازیم که آیا رویاهای ما فقط در زندگی خودمان نقش آفرین هستند؟ 

رویا داشتن ویژگی مشترک همه رهبران بزرگ دنیا 

دانا زوهر در کتاب “سرمایه معنوی، ثروتی که می‌توان با آن زیست” به این موضوع پرداخته است. به تفاوتی که رهبران بزرگ با سایر انسانها دارند. کسانی که بزرگترین تاثیرات رو در مردم گذاشتند. دانا زوهر از موضوعی تحت عنوان هوش معنوی صحبت میکنه که ۱۲ مولفه دارد و معتقده که رهبران بزرگ دنیا کسانی بودند که هوش معنوی بالایی داشتند. و یکی از مولفه های هوش معنوی بالا چشم انداز محوری یا داشتن رویا است. او معتقده انسانهایی که رهبران بزرگ بودند کسانی بودند که ناممکن ها رو ممکن دیدند، کسانی که چیزهایی که برای دیگران غیرممکن و نشدنی بود رو رویای خودشون قرار دادند و برای اون تلاش کردند. بسیاری از  پیشرفت‌های بزرگ امروز مدیون رویایی است که روزی در سر افرادی بود که آن را به ثمر نشاندند. به عنوان مثال رویای گاندی استقلال هند، رویای مادر ترزا برافکندن فقر و گرسنگی در جهان و رویای مارتر لوتر کینگ پایان دادن به تبعیض نژادی و رویای نلسون ماندلا پایان دادن به نفاق و جدایی بین سیاه­پوستان و سفیدپوستان افریقای جنوبی بود. رویای ادیسون روشنایی شب‌‌ها در خانه‌های همه‌ی مردم بود و رویای هنری فورد تولید عمده‌ی ماشین برای عموم مردم بود.

میخواهم کتاب  “سرمایه معنوی، ثروتی که میتوان با آن زیست” تهیه کنم. برای تهیه کتاب اینجا را کلیک کنید. 

برای ما پرواز امروز عادی است در حالی که این پرواز مدیون رویای برادران رایت بود. برای ما استفاده از امواج Wife و بی سیم عادی است در حالی زمانی که مارکونی رویای مخابره‌ی امواج بدون سیم را مطرح کرد به قدری عجیب و ناممکن به نظر میرسید که دوستانش او را در بیمارستان روانی بستری کردند.

ما بسیاری از امکانات امروزمان رو مدیون رویاهای کسانی هستیم که به رویاهای خودشون اهمیت دادند.

استیو جابز میگه:

انسانهایی که آنقدر دیوانه اند که فکر میکنند میتوانند دنیا را تغییر بدهند همان کسانی هستند که آن را تغییر میدهند.

می خواهم در وبینار تقویت عزت نفس و خود باوری شرکت کنم

تی تی لورنس میگه:

تمام انسانها رویا می بینند ولی نه بطور مساوی، آنهایی که رویای شب می بینند وقتی بیدار میشوند آن را بی ارزش می یابند. در حالی که آنهایی که در طی روز رویا می بینند خطرناک هستند چون رویایشان را با چشم باز می بینند و ممکن است به آن جامه عمل بپوشانند.

شاید وقتش رسیده که به خودمون نگاه کنیم و ببینیم که آیا رویاهایی هستند که اونها رو کنار زده و فراموش کرده ایم؟ باید به یاد داشته باشیم که

شاید نه تنها رشد خود ما بلکه رشد انسانهای اطراف ما نیازمند این است که ما رویاهای خودمان را جدی گرفته و دنبال کنیم. 

آرزو میکنم که همه ی شما از کسانی باشید که با شجاعت رویاهای خودشون رو دنبال میکنم

آرزو میکنم که همه ی شما شادی زیستن بر اساس رویاها رو تجربه کنید.

منتظر درسهای بعدی ما باشید.

ما را در جریان دیدگاههای خود قرار دهید.